έλα λοιπόν να θυμηθώ με όνειρα τη μελωδία της σιωπής
δεν έχει δάχτυλα η σιωπή να την μετρήσεις δεν έχει κύκλους ο ουρανός να τους διαβείς και μια λέξη ολομόναχη στους αυτουργούς ανέμους, φεγγαροντυμένη χρώματα και ερημίας ήχο μπαινοβγαίνει εφήμερα στη βουβή θεομηνία της… μπαίνουμε ο ένας στο κορμί του άλλου γινόμαστε για κλάσματα του δευτερολέπτου μια κραυγή, ένας σπασμός, βάρβαροι ποιητές κι ύστερα… ώσπου να πεις κύμινο, πάλι μόνοι σε παράλληλους δρόμους, λέξεις πτερόεσσες γυμνές απ’ το φωνήεν τους στο καταπέτασμα της συμφωνίας στίχων
Τάσος Κάρτας, Σηματολόγιο Ιωβηλαίου Ρέμβης Χρυσηίδων Σιωπής, Φαύλος Δούρειος Χρησμός για την πάλαι ποτέ Επιούσια Ομοιοκαταληξία: Στίχοι πρωτόπλαστοι ακλεείς παραπλέουν μεσάνυχτα τα απόκρημνα τινάγματα του μέσα βίου έξω των ακκισμών! ΠΡΟΣΟΣΧΗ ΒΑΡΑΘΡΑ ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΥΘΡΑΥΣΤΑ! Διπλό ΚΛΙΚ στη μηχανή αναζήτησης των ψευδαισθήσεων, για ένα στίχο που είναι να βγει…Άλλη δουλειά δεν είχαμε (οι διάβολοι…)