Είναι κρυφή η στιγμή που θα σε πάρει επιθυμία λέξεων για φιλιά
μια λέξη εφήμερη απ’ τα φεγγάρια της ολόγυμνη έτσι κι αλλιώς στη βουβή θεομηνία βάρβαρου ποιητή που νήστεψε τα βλέμματα που άστραφταν τα χρώματα του Έρωτα σ’ όλο το Σώμα… Απ’ την επιθυμία του πού να κρυφτείς;
παρά ένα φιλί πανσέληνος κι απόψε
στο παραμύθι στο όνειρο υγρά φιλιά
γέμισε ο ουρανός σύννεφα άνθη, σύρε κόψε
να παίζεις έρωτα μες τη νυχτιά
παρά ένα φιλί ολόγιομη η αγκαλιά
λέξεις και χρώματα σαστισμένοι φρουροί
ξυπνούν οι αισθήσεις με τα φιλιά
φρυκτωρίες στίχων λευκό πανί
σφύζοντας συννεφιασμένες σιωπές ερημίας έσω στο ενδεχόμενο αποθέωσης του «σ’ αγαπώ» και πώς να την εκλάβεις τόση φλυαρία ονείρου ανάμεσα σε δυο εκλάμψεις στιγμιαίου για πάντα…
Μισθοφόρος ρέμβη, δηλαδή, με διάθεση για Ποίημα δι’ ευχών των αναμνήσεων θάλασσας ανέμου μαινόμενων για πάντα…
Τάσος Κάρτας, Σηματολόγιο Ιωβηλαίου Ρέμβης Χρυσηίδων Σιωπής, Φαύλος Δούρειος Χρησμός για την πάλαι ποτέ Επιούσια Ομοιοκαταληξία: Στίχοι πρωτόπλαστοι ακλεείς παραπλέουν μεσάνυχτα τα απόκρημνα τινάγματα του μέσα βίου έξω των ακκισμών! ΠΡΟΣΟΣΧΗ ΒΑΡΑΘΡΑ ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΥΘΡΑΥΣΤΑ! Διπλό ΚΛΙΚ στη μηχανή αναζήτησης των ψευδαισθήσεων, για ένα στίχο που είναι να βγει…Άλλη δουλειά δεν είχαμε (οι διάβολοι…)