Τάσος Κάρτας, Όλα ήταν ριγμένα στο μεγάλο πιθάρι της φαντασίας
ΛΕΖΑΝΤΑ:
δρομολόγια επιθυμιών αεί και νυν μ’ επιστροφή από το ζουμ όπου δαγκώνει τα όνειρα στις ρώγες
όλα ήταν ριγμένα στο μεγάλο πιθάρι της φαντασίας:
προθέσεις ερασιτέχνη φωτογράφου
με εσωτερικές διαθέσεις χίλιες και μια νύχτες
δρομολόγια επιθυμιών αεί και νυν
μ’ επιστροφή από το ζουμ
όπου δαγκώνει τα όνειρα στις ρώγες:
ναύλος για τη λινή κοιτίδα της κυριολεξίας,
επίνειο του τμήματος μεταγωγών των στίχων
και από την έξω τη μεριά
γυναίκα σε στάση φαύλης αναμονής
άκρατη ποζάρει στη δίνη της παρομοίωσής της
προθέσεις ερασιτέχνη φωτογράφου
με εσωτερικές διαθέσεις χίλιες και μια νύχτες
δρομολόγια επιθυμιών αεί και νυν
μ’ επιστροφή από το ζουμ
όπου δαγκώνει τα όνειρα στις ρώγες:
ναύλος για τη λινή κοιτίδα της κυριολεξίας,
επίνειο του τμήματος μεταγωγών των στίχων
και από την έξω τη μεριά
γυναίκα σε στάση φαύλης αναμονής
άκρατη ποζάρει στη δίνη της παρομοίωσής της
καθώς από το διερχόμενο ανοιχτό παράθυρο
ξεπροβάλλει προσεχώς
σαν το κυρίως θέμα
ειδυλλιακό τοπίο νεκρής φύσης
που με τους σταλακτίτες επικεφαλής
σεληνιάζεται ανερμάτιστα
με κιβωτό χρωμάτων
καθώς δυο σύννεφα του χθεσινού λυγμού
λικνίζονται στον ολογάλανο βυθό
της κόρης των ματιών της
ξεπροβάλλει προσεχώς
σαν το κυρίως θέμα
ειδυλλιακό τοπίο νεκρής φύσης
που με τους σταλακτίτες επικεφαλής
σεληνιάζεται ανερμάτιστα
με κιβωτό χρωμάτων
καθώς δυο σύννεφα του χθεσινού λυγμού
λικνίζονται στον ολογάλανο βυθό
της κόρης των ματιών της
[από μηχανής ΘΕΟΙ λέξεων από την ανέκδοτη e-συλλογή του Τάσου Κάρτα ΙΩΒΗΛΑΙΟ ε-ΡΕΜΒΗΣ (έρμαιο επέκεινα λερναίας εμμονής): Τόσα χρόνια μέρες και νύχτες και πορφυρά μεσημέρια, γράφω και ξαναγράφω αυτό τον Φαύλο Δούρειο στίχο, λευκή και απρόσιτη παρομοίωση στ' αναφορικό φεγγαρόφωτο, απλή σκέψη πτερόεντος λόγου άμεμπτων συμβολισμών ΕΠΙΟΥΣΙΑΣ ΟΜΟΙΟΚΑΤΑΛΗΞΙΑΣ, ένας στίχος που είναι να βγει να κρυφτούμε πίσω απ’ τις εικόνες των λέξεων του- όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει λυρισμό κι ωραία λόγια]
Στίχοι πρωτόπλαστοι παραπλέουν μεσάνυχτα τα απόκρημνα τινάγματα του μέσα βίου έξω ακκισμών Ιωβηλαίου, φαύλος δούρειος χρησμός για την πάλαι ποτέ Επιούσια Ομοιοκαταληξία: «δολώνω μ’ άδειους στίχους αγκίστρια SMSμήπως και πιάσω μεστή τη διάθεσή σου για Ονειροπολήσεις»
