Τάσος Κάρτας, Σηματολόγιο Ιωβηλαίου Ρέμβης Χρυσηίδων Σιωπής: Ήρθα ανάμεικτος σήμερα δικός και αύριο ξένος
Πολύτροπα τρίστιχα με πολύ μεγάλο τίτλο, Φαύλος Δούρειος Χρησμός για την πάλαι ποτέ Επιούσια Ομοιοκαταληξία: Στίχοι πρωτόπλαστοι ακλεείς παραπλέουν μεσάνυχτα τα απόκρημνα τινάγματα του μέσα βίου έξω των ακκισμών! ΠΡΟΣΟΣΧΗ ΒΑΡΑΘΡΑ ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΥΘΡΑΥΣΤΑΆλλη δουλειά δεν είχαμε (οι διάβολοι…)
-21-
Κρύβω προσχήματα, μιλά μιαν άλλη γλώσσα διαμελίζοντας τα ιμάτια
ποίημα καρποφόρο, σαρκοφάγο ποίημα
αυτοαναιρούμενο, υποφαινόμενο
αυτόχρημα επιμύθιο ήβης αντιθέτων ήβης
-22-
Στάθηκα μετέωρος ανάμεσα σε μια σκέψη κι ένα φιλί ερήμην
γυμνό σύρμα θάλασσας πουλιών
στ’ «αυτόφωρο «μου λείπεις» ποίημα
πέτρα σκληρή και πούπουλο
-23-
Τύπος των ήλων από μυριάδες ιαχές σιωπής χρυσαλιφούρφουρης…
έρχεσαι από μακρινούς ορίζοντες
περνάς και χάνεσαι στην ανατολή
κάποτε θα σταθείς και θα κλέψω τη δίνη του ίσκιου σου
-24-
Θα χαθούν επιθυμίες σε μια γκρίζα χασμωδία;
φτεροδύναμες σπονδές νεύοντας «εις πέδον κάρα»
πείσματα νηπενθή στην πλανόδια ομορφιά των κρίνων
περιούσια κατακλείδα που η αναμονή έχει σμιλέψει
-25-
Στα διάσελα του ιάμβου σ’ αυτό ή σ’ άλλο ποίημα επτά πλέθρα έπιασε πέφτοντας ο στίχος
«έρως ανίκατε μάχαν»
σε κυνηγούν ερινύες συνήθειας
στη γαλάζια υδατογραφία
[Οι λέξεις που έντυσαν την ΕΙΚΟΝΑ ΧΡΥΣΗΙΔΩΝ είναι από την ανέκδοτη e-συλλογή του Τάσου Κάρτα ΙΩΒΗΛΑΙΟ ε-ΡΕΜΒΗΣ ΕΠΙΟΥΣΙΑΣ ΟΜΟΙΟΚΑΤΑΛΗΞΙΑΣ (έρμαιο επέκεινα λερναίας εμμονής): Τόσα χρόνια μέρες και νύχτες και πορφυρά μεσημέρια, γράφω και ξαναγράφω αυτό τον Φαύλο Δούρειο στίχο, λευκή και απρόσιτη παρομοίωση στ' αναφορικό φεγγαρόφωτο…- όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει λυρισμό κι ωραία λόγια να εγκιβωτίζουν νοσταλγία ενός στίχου που είναι να βγει
(υπογραφή) : Δεσμώτης στονΊλιγγο της Σκιας 1000 Λέξεων ]