Τάσος Κάρτας, Σηματολόγιο Ιωβηλαίου Ρέμβης Χρυσηίδων Σιωπής: Κάθε τρεις και τόσο μ’ άλλο στιχοπουκάμισο αναστανάρισσα στον πόθο μιας στιγμής
Πολύτροπα τρίστιχα με πολύ μεγάλο τίτλο, Φαύλος Δούρειος Χρησμός για την πάλαι ποτέ Επιούσια Ομοιοκαταληξία: Στίχοι πρωτόπλαστοι ακλεείς παραπλέουν μεσάνυχτα τα απόκρημνα τινάγματα του μέσα βίου έξω των ακκισμών! ΠΡΟΣΟΣΧΗ ΒΑΡΑΘΡΑ ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΥΘΡΑΥΣΤΑΆλλη δουλειά δεν είχαμε (οι διάβολοι…)
-56-
Η Ποίηση του καθενός δική του ελπίδα υποτέλειας
μήτρα αλλόκοτης αλληγορίας μύθος αλήθειας
σύμβολο μνηστήρων
μάθημα πάθημα φύρδην μίγδην
-57-
Ουράνια κόρη γδύνεται τις αστραπές το θείο της βιολί μπροστά στα μάτια μου οπλίζει μουσική
βογκάει λυγάει τα κλαδιά ο βυθός ο μαύρος της προσευχής
απλώνει χρυσώνει τα βήματα
το μαντήλι το ξανθό του ονείρου
-58-
Φύτεψα ήλιους τριαντάφυλλα σήμερα κι απ’ τον κήπο σου πέταξε ένα πουλί – έτσι το έδεσα σκοινί κορδόνι το ποίημα
ξεχειλίζει το στήθος των πραγμάτων ρωγμές
πυροβολεί εκπυρσοκροτεί καθρέφτη κορμί
η μακρά η κάνη το περίστροφο εξάσφαιρο του στίχου
-59-
Κύμβαλο άλλοθι φυλλοβόλου λόγου πλεκτάνη θεοφάνειας στο Ποίημα – κάθε τρεις και τόσο μ’ άλλο στιχοπουκάμισο
τι πλανόδια που είναι η θλίψη, τι βλέμμα η σιωπή των στίχων
μας χωρίζουν άμαχες λέξεις ως την τέλεια Χρυσηίδα
δίψα ιαματικού πόθου ριπές μονοσύλλαβης ερημίας…
-60-
Εκεί που ήξερα να πω το τέλος εύφλεκτο σπέρμα δρομολόγησε την εμβέλεια της βάρδιας του στις έγκλειστες κλεψιγαμίες ως υποχθόνια διάψευση…
φευ πάλι θα κάνει κατακλυσμό λέξεων
περιβόητο λευκό χαρτί μετείκασμα θνητό-
ψυχή μου διάτρητη φεγγίτης στη ρότα άσφαιρου τοπίου…
Όλα τα ποιήματα ανέκδοτης ποιητικής συλλογής «Από ΜΗΧΑΝΗΣ θεοί λέξεων με το Γόρδιο Χρησμό τους» (με ΚΛΙΚ εδώ):Αυτοσαρκάζοντας τον αδιέξοδο ποιητικό μου οίστρο δολώνω μ’ άδειους στίχους αγκίστρια SMSμήπως και πετύχω μεστή τη διάθεσή σου για ονειροπολήσεις… Είπαμε όσα δε φτάνει η αλεπού… τα κάνει λυρισμό και ωραία λόγια – να ’χουμε κάτι να κρυβόμαστε πίσω απ’ τις εικόνες των λέξεων μας με το γόρδιο χρησμό τους… μηδέν εις το πηλίκο υψικαμίνου σώματος… Νόστιμον ήμαρ μεταξένιων συνειρμών στον πηγαιμό για την Κολχίδα της Ποίησης…Επίνειο Νοσταλγίας Μαγικού Ρεαλισμού (ένας στίχος που είναι να βγει) διπλό ΚΛΙΚ λοιπόν στη μηχανή αναζήτησης των ψευδαισθήσεων