Μια νύχτα το ίδιο περαστικό όνειρο γύρισε στον τόπο της πρώτης λέξης μέχρι το πετσί της μοναξιάς της κόμοδης
![]()
ποια ηδονή του ιμπρεσιονισμού ασπρόμαυρου τοπίου; σε ποιον ιστό του μέλλοντος σκύβαλο παραλήρημα; τι με φιλεύει η αναμονή που έχω κλωσήσει; κεραυνοβόλα σύμπτωση έρωτα και πηλού… εκ των υστέρων εισβάλλουνε σε φόντο μπλάβο μυθικό γαλάζιοι πόθοι με την περαστική ματαιοδοξία τους πείσματα νηπενθή στη μισάνοιχτη ρέμβη τους, τελεία και παύλα ευπρεπής- Αίμονας, Οιδίποδας κι άλλοι μασκοφόροι «εὐθύς νέοι ὄντες», «παρά γνώμην κινδυνευταί» τέτοιοι εμείς γεννηθήκαμε… «γένοιτο μεντάν χατέρω καλῶς ἔχον» δια «ἐλέου καί φόβου» κάθαρση
Τάσος Κάρτας, Σηματολόγιο Ιωβηλαίου Ρέμβης Χρυσηίδων Σιωπής, Φαύλος Δούρειος Χρησμός για την πάλαι ποτέ Επιούσια Ομοιοκαταληξία: Στίχοι πρωτόπλαστοι ακλεείς παραπλέουν μεσάνυχτα τα απόκρημνα τινάγματα του μέσα βίου έξω των ακκισμών! ΠΡΟΣΟΣΧΗ ΒΑΡΑΘΡΑ ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΥΘΡΑΥΣΤΑ! Διπλό ΚΛΙΚ στη μηχανή αναζήτησης των ψευδαισθήσεων, για ένα στίχο που είναι να βγει…Άλλη δουλειά δεν είχαμε (οι διάβολοι…)