«ας βγουν οι λέξεις λυγαριές και τα μπουμπούκια κρήνες», που λέει και ο ποιητής ν’ αποδεκατίσουντ’ αποσιωπητικά που φωταγώγησα στο παρακατιανό μου ποίημα- στίχοι άηχοι φωνές υποδόριες στις εγγενείς τις αντιφάσεις… μια σειρήνα ζητάει τη φωνή μου η παρομοίωση πέτυχε επωδός μεταφορά αλλά ο ασθενής στίχος δούρειος χρησμός κάθε τρεις και τόσο μ’ άλλο στιχοπουκάμισο κραδαίνοντας υγρό πυρ μονόξυλο σιωπής μέσα συθέμελης ζωής Οξύμωρο! υστεροφημίας
Τάσος Κάρτας, Σηματολόγιο Ιωβηλαίου Ρέμβης Χρυσηίδων Σιωπής, Φαύλος Δούρειος Χρησμός για την πάλαι ποτέ Επιούσια Ομοιοκαταληξία: Στίχοι πρωτόπλαστοι ακλεείς παραπλέουν μεσάνυχτα τα απόκρημνα τινάγματα του μέσα βίου έξω των ακκισμών! ΠΡΟΣΟΣΧΗ ΒΑΡΑΘΡΑ ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΥΘΡΑΥΣΤΑ! Διπλό ΚΛΙΚ στη μηχανή αναζήτησης των ψευδαισθήσεων, για ένα στίχο που είναι να βγει…Άλλη δουλειά δεν είχαμε (οι διάβολοι…)