Πιο κορυφαίο όνειρο απ’ την ποίηση δεν έχεις
πιο ραβδοσκόπο ειδύλλιο απ’ τη σιωπή δεν βρήκες, ποια αναβάπτιση στα ονόματα παλιλλογίες σώματος προσχήματα θα βρέξει; στ’ ασφυκτικό δωμάτιο μετά τη βροχή πάνω στα χαρτιά και τα βιβλία εκείνη η γκριμάτσα σου η μπλε μοβ άπλετη λουλουδίζει… ας απαντήσει μια φωνή κι ας είναι στιχοδίνη με σάρκα και οστά απ’ το βλέμμα της αστραπής… στο λίκνο του ποιήματος κουρνιάζουν ανείπωτες λέξεις απλώνεται άρδην ατέρμονη πολυσημία παλινωδεί σκύβαλο παραλήρημα
Τάσος Κάρτας, Σηματολόγιο Ιωβηλαίου Ρέμβης Χρυσηίδων Σιωπής, Φαύλος Δούρειος Χρησμός για την πάλαι ποτέ Επιούσια Ομοιοκαταληξία: Στίχοι πρωτόπλαστοι ακλεείς παραπλέουν μεσάνυχτα τα απόκρημνα τινάγματα του μέσα βίου έξω των ακκισμών! ΠΡΟΣΟΣΧΗ ΒΑΡΑΘΡΑ ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΥΘΡΑΥΣΤΑ! Διπλό ΚΛΙΚ στη μηχανή αναζήτησης των ψευδαισθήσεων, για ένα στίχο που είναι να βγει…Άλλη δουλειά δεν είχαμε (οι διάβολοι…)