Τάσος Κάρτας, Σηματολόγιο Ιωβηλαίου Ρέμβης Χρυσηίδων Σιωπής (απλή συνωνυμία άλωσης λέξεων)
Πολύτροπα τρίστιχα με πολύ μεγάλο τίτλο, Φαύλος Δούρειος Χρησμός για την πάλαι ποτέ Επιούσια Ομοιοκαταληξία: Στίχοι πρωτόπλαστοι ακλεείς παραπλέουν μεσάνυχτα τα απόκρημνα τινάγματα του μέσα βίου έξω των ακκισμών! ΠΡΟΣΟΣΧΗ ΒΑΡΑΘΡΑ ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΥΘΡΑΥΣΤΑΆλλη δουλειά δεν είχαμε (οι διάβολοι…)
-1-
Όλα ήταν ριγμένα στο μεγάλο πιθάρι της φαντασίας ναύλος για τη λινή κοιτίδα της κυριολεξίας
προθέσεις ερασιτέχνη φωτογράφου με εσωτερικές διαστάσεις χίλιες και μια νύχτες
δρομολόγια επιθυμιών αεί και νυν
μ’ αποστροφή από το ζουμ όπου δαγκώνει τα όνειρα στις ρώγες
-2-
Κι από την έξω τη μεριά γυναίκα σε στάση φαύλης αναμονής άκρατη ποζάρει στη δίνη της παρομοίωσής της
απ’ το διερχόμενο ανοιχτό παράθυρο ξεπροβάλλει προσεχώς σαν το κυρίως θέμα
ειδυλλιακό τοπίο νεκρής φύσης
που με τους σταλακτίτες επικεφαλής σεληνιάζεται ανερμάτιστα με κιβωτό χρωμάτων
[Οι λέξεις που έντυσαν την ΕΙΚΟΝΑ ΧΡΥΣΗΙΔΩΝ είναι από την ανέκδοτη e-συλλογή του Τάσου Κάρτα ΙΩΒΗΛΑΙΟ ε-ΡΕΜΒΗΣ ΕΠΙΟΥΣΙΑΣ ΟΜΟΙΟΚΑΤΑΛΗΞΙΑΣ (έρμαιο επέκεινα λερναίας εμμονής): Τόσα χρόνια μέρες και νύχτες και πορφυρά μεσημέρια, γράφω και ξαναγράφω αυτό τον Φαύλο Δούρειο στίχο, λευκή και απρόσιτη παρομοίωση στ' αναφορικό φεγγαρόφωτο…- όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει λυρισμό κι ωραία λόγια να εγκιβωτίζουν νοσταλγία ενός στίχου που είναι να βγει
(υπογραφή) : Δεσμώτης στονΊλιγγο της Σκιας 1000 Λέξεων ]