Τάσος Κάρτας, Σηματολόγιο Ιωβηλαίου Ρέμβης Χρυσηίδων Σιωπής: στην προσωματική περίοδο του ποιήματος
Πολύτροπα τρίστιχα με πολύ μεγάλο τίτλο, Φαύλος Δούρειος Χρησμός για την πάλαι ποτέ Επιούσια Ομοιοκαταληξία: Στίχοι πρωτόπλαστοι ακλεείς παραπλέουν μεσάνυχτα τα απόκρημνα τινάγματα του μέσα βίου έξω των ακκισμών! ΠΡΟΣΟΣΧΗ ΒΑΡΑΘΡΑ ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΥΘΡΑΥΣΤΑΆλλη δουλειά δεν είχαμε (οι διάβολοι…)
-31-
Σ’ άλλων ερωτευμένων τα νικηφόρα όνειρα θ’ ανταμώνουμε κυματισμούς ηδονικών βελμμάτων
σημαδιακές κουβέντες όστρια μοναξιά
στα μάτια σου τα χρόνια λόγια, τα πάθη λάθη
σε χέρια γυρίζουν και προπορεύονται απ’ την ανέμη των ποιητών
-32-
Στο ίδιο μήκος χρώματος με την ορμή των στίχων την προσωματική περίοδο του ποιήματος
ό,τι χάνεις σε ζωή στύβοντας έμπνευση και σεκλέτια
μεταγγίζει προς τα μέσα
τον σπόρο τον καλό τον χερουβίμ…
-33-
Οιωνοί με τις φτερούγες της κραυγής τους ανοιχτές οιονεί σιωπή μαρμαρένια κατακλείδα στον ίδιο παρά φύσιν στίχο
τρέχον σώμα πρόσω ηρέμα
κάγχασε μέσα από το ακουστικό κοχύλι του
ουραγός πρίγκιπας βασιλιάς των χορευτών της λίμπιντο
-34-
Άνοιξες διάπλατα λέξεις πόδια κλειδιά, μαινάδα αμέτρητες φορές και ποίημα μία
ακόρεστη δίψα ανάμνησης χρωμάτων
νοσταλγία που αποφανατίστηκε
όμαιμη σ’ ένα αμίλητο κορμί ως τα πλάτη ηχηρών ανέμων
-35-
Τρομάζω στη γλώσσα των ποιητών το άγχος της μετ’ επανόδου διαδρομής
πυρ, γυνή και ποίημα τελεσφόρο,
κάτι ακόμα που ήταν να ειπωθεί
αλλά δεν βρέθηκαν έκπληκτες λέξεις
[Οι λέξεις που έντυσαν την ΕΙΚΟΝΑ ΧΡΥΣΗΙΔΩΝ είναι από την ανέκδοτη e-συλλογή του Τάσου Κάρτα ΙΩΒΗΛΑΙΟ ε-ΡΕΜΒΗΣ ΕΠΙΟΥΣΙΑΣ ΟΜΟΙΟΚΑΤΑΛΗΞΙΑΣ (έρμαιο επέκεινα λερναίας εμμονής): Τόσα χρόνια μέρες και νύχτες και πορφυρά μεσημέρια, γράφω και ξαναγράφω αυτό τον Φαύλο Δούρειο στίχο, λευκή και απρόσιτη παρομοίωση στ' αναφορικό φεγγαρόφωτο…- όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει λυρισμό κι ωραία λόγια να εγκιβωτίζουν νοσταλγία ενός στίχου που είναι να βγει
(υπογραφή) : Δεσμώτης στονΊλιγγο της Σκιας 1000 Λέξεων ]