ζωγραφίζοντας λέξεις ανθίζουν ποιήματα προσάναμμα της μοναξιάς που κουβανώ onlineστο P.C. μου
Ζωγραφίζω μιαν καινούργια μέρα εβένινη χωρίς μεσημέρι ζωγραφίζω το πρωί δυο μεγάλα μάτια απ’ ουρανό γαλάζιο ζωγραφίζω νύχτα τους φρουρούς σμάρι κορυδαλλούς και χίμαιρες – εις αύριον οι σπουδαίες μυοσωτίδες… Δεν είμαι παρά το άθυρμα στις κλαίουσες μονομανίες μου, στα χείλια του ασφόδελου ασωτεύει μια πολιτεία πασχαλίτσες πλην η ευχή σ’ αυτή τη στιχοπλοκή πεμπτουσία υπερεγώ γυρεύοντας παραληρήματα της ποίησης... ό,τι κι αν ζωγραφίζω οξιές ερειπωμένες πίσω απ’ το κρυμμένο βλέμμα δισταγμοί που βιώθηκαν κι άλλοι που δεν διατέλεσαν ριπές του ανέμου στον τρύπιο ουρανό-
Τάσος Κάρτας, Σηματολόγιο Ιωβηλαίου Ρέμβης Χρυσηίδων Σιωπής, Φαύλος Δούρειος Χρησμός για την πάλαι ποτέ Επιούσια Ομοιοκαταληξία: Στίχοι πρωτόπλαστοι ακλεείς παραπλέουν μεσάνυχτα τα απόκρημνα τινάγματα του μέσα βίου έξω των ακκισμών! ΠΡΟΣΟΣΧΗ ΒΑΡΑΘΡΑ ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΥΘΡΑΥΣΤΑ! Διπλό ΚΛΙΚ στη μηχανή αναζήτησης των ψευδαισθήσεων, για ένα στίχο που είναι να βγει…Άλλη δουλειά δεν είχαμε (οι διάβολοι…)